بررسی ساختار ژنتیکی سنجاب بلوچی ایران (Funambulus pennantii) با استفاده از آنالیز ریزماهواره

Authors

  • صابر خدر زاده گروه ژنتیک و بیوتکنولوژی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
  • مریم عیدی گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ایران
  • منا ایزدیان گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ایران
Abstract:

 به ‏منظور مطالعه ساختار ژنتیکی سنجاب بلوچی، پس از صید 50 نمونه از آن، نمونه ‏برداری و استخراجDNA از تار مو، از 7 نشانگر ریزماهواره‌ استفاده گردید. پس از تکثیر جایگاه ‏ها به وسیله تکنیک PCR و تعیین ژنوتیپ، با استفاده از نرم ‏افزار، آنالیزهای مربوطه انجام شد. در این تحقیق از بین نشانگرهای مورد مطالعه، جایگاه‌ Thu 50 دارای بیش ترین تعداد آلل مشاهده‏شده (3 آلل) و جایگاه‏ Thu 21 دارای کم ترین تعداد آلل (2 آلل) بودند. بیش ترین محتوای اطلاعات چندشکلی در جایگاه Thu 50 نمایان شد. بیش ترین هتروزایگوسیتی مشاهده‌شده و هتروزایگوسیتی مورد انتظار نااُریب نی در جایگاه Thu 50 (به ‏ترتیب 0/250 و 0/559) و کم ترین مقدار پارامترهای مذکور در جایگاه Thu 21 (به ترتیب 0/000 و 0/444) مشاهده گردید. بیش ترین و کم ترین مقدار شاخص شانون نیز به ‏ترتیب در جایگاه‏ های Thu 50 (0/934) و Thu 21 (0/637 دیده شد. در این جمعیت، کلیه جایگاه‌ها در تعادل ‌هاردی-وینبرگ بودند  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی مورفومتریک سنجاب بلوچی Funambulus pennantii در ایران

در پژوهش حاضر ثبت اطلاعات گونه‌ای و تعیین ویژگی‌های زیستگاه سنجاب بلوچی Funambulus pennantii)) که یکی از گونه‌های جانوری منحصر به فرد در ایران (استان سیستان و بلوچستان) به شمار می‌آید، طی یک بررسی یک ساله، از بهمن 1386 تا بهمن 1387 در شهرستان های چابهار، نیک شهر و سرباز انجام گرفت. برای این منظور تعداد 6 ایستگاه (هر شهرستان...

full text

بررسی برخی از ویژگی های خونی در سنجاب بلوچی (Funambulus pennantii)

در پژوهش حاضر ثبت اطلاعات برخی از ویژگی های خونی در سنجاب بلوچی با نام علمی Funambulus pennantii که یکی از گونه های جانوری منحصر به فرد در ایران (استان سیستان و بلوچستان) به شمار می آید، طی یک بررسی یک ساله، از بهمن ۱۳۸۶ تا بهمن ۱۳۸۷ در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. اطلاعات مربوط به گونه و زیست سنجی آن از طریق گرفتن یا صید توسط دام یا تله گذاری انجام پذیرفت. در طول عملیات میدانی جمع...

full text

بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت‌های ماهی قباد (Scomberomorus guttatus) خلیج فارس با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

در این پژوهش ساختار ژنتیکی جمعیت‌های ماهی قباد با استفاده از پنج جفت نشانگر ریزماهواره بررسی گردید. ماهی قباد از چهار ایستگاه بندر لنگه، بندر دیر، بندر بوشهر و بندر آبادان در سواحل شمالی خلیج فارس جمع‌آوری شد. در این مطالعه از 160 نمونه ماهی قباد جهت تعیین اختلاف ژنتیکی با استفاده از پنج جایگاه J43Sc, L42Sc,) (D61sc, H96c, C83c استفاده گردید. واکنش PCR با تمام آغازگرها انجام شد و همه پنج جایگاه...

full text

آنالیز ساختار ژنتیکی جمعیت گاوهای بومی ایران با استفاده از نشانگرهای متراکم چندشکل تک نوکلئوتیدی

این تحقیق با هدف بررسی ساختار ژنتیکی گاوهای بومی بر اساس استفاده از نشانگرهای چندشکل تک­نوکلئوتیدی انجام شد. بدین منظور تعداد 90 راس گاو از نژادهای سرابی (20)، کردی (10)، مازندرانی (10)، تالشی (10)، سیستانی (10)، کرمانی (10)، نجدی (10) و توده بومی فارس (10) مورد نمونه­برداری قرار گرفتند. تعیین ژنوتیپ نمونه­ها با استفاده از چیپ Illumina High density Bovine BeadChip با تراکم 777962 جایگاه انجام ش...

full text

بررسی روابط ژنتیکی تعدادی از انگورهای وحشی و زراعی ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

به منظور بررسی روابط ژنتیکی مابین 72 رقم انگور زراعی و 65 ژنوتیپ وحشی استان آذربایجان غربی و کردستان از 19 جفت آغازگر ریزماهواره هسته‌ای استفاده شد. از مجموع 19 آغازگر تکثیر یافته مجموعاً 163 آلل در ارقام زراعی با متوسط 6/8 آلل و 153 آلل در ژنوتیپ‌های وحشی انگور با میانگین 05/8 آلل تکثیر شد. هتروزیگوتی مورد انتظار از 70/0 در انگورهای زراعی تا 73/0 در ژنوتیپ‌های وحشی متغیر بود. میزان هتروزیگوتی م...

full text

ساختار ژنتیکی شاه‌کولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel, 1843) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله

ساختار ژنتیکی پنج جمعیت از شاه‌کولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel, 1843) با استفاده از چهار جایگاه ریزماهواره BL1-2b)، BL1-98، CypG24 و (Rser10 در حوضه دجله شامل جمعیت‌های رودخانه کنجان‌چم، کشگان، دورود و دوپلان و داوودعرب (هر کدام 30 قطعه، به جز رودخانه داوودعرب 25 قطعه) مطالعه شد. در مجموع، آغازگرها به ازای هر مکان ژنی 43 آلل، با میانگین 75/10 تکثیر کردند. محدوده آللی برای CypG24، BL1-2b...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 2  issue 3

pages  25- 30

publication date 2010-10-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023